 |
| road to Terrapille |
Jestem ponownie. Od ostatniego wpisu minęło trochę czasu. Rozpoczęły się Mistrzostwa Świata w piłce nożnej w Rosji. Dzieci zakończyły rok szkolny.
A ja wracam do toskańskich wspomnień.
Kolejny dzień naszych toskańskich wojaży to wizyta w Pienza. Niedaleko murów obronnych tego przepięknego miasta jest miejsce w którym kręcono sceny finałowe do Gladiatora. Tam też byliśmy. Poza tym odwiedziliśmy Park Narodowy Val d’Orcia i znajdujące się w nim niesamowite drogowe podjazdy wśród cyprysowych drzew. A na deser Monticchiello. Niesamowicie urokliwe miasteczko i święto kwiatów w nim trwające.
 |
| jedna z wielu cyprysowych dróg |
Ale za nim w nim wylądowaliśmy rankiem wybrałem się na trening szosowy. Penetrowałem okolice podziwiając widoki i pejzaże. Niezmiennie zachwycające.
Śniadanie w stylu włoskim, kawa. Matko jak tam niesamowicie dobrze smakuje kawa. I chleb z konfiturą. Pomidory z oliwą. Przepysznie.
 |
| łąki i pola toskańskiej ziemi |
 |
| i winnice |
Lekko się wypogodziło gdyż nad rankiem spadł deszcz. Im bliżej Pienzy tym robiło się jaśniej i słoneczniej. Właśnie.
 |
| klasyka gatunku Piaggio Vespa |
Pogoda. Szykując się do wyprawy poczytałem co nieco na temat aury tam panującej i okazuje się że pogoda w Toskanii jest zmienna jak kobieta. Słońce naturalnie króluje ale zdarzają się dni kiedy temperatura spada o kilka stopni i pojawią się chmury i także tam pada deszcz. Trzeba być przygotowanym nawet na parasol.
 |
| i kolejna cyprysowa aleja |
 |
| Pienza |
Po drodze mijamy znajome mi widoki i zabudowania, przecież dzień wcześniej byłem tu na rowerze. Widoki zapierające dech w piersi. Dojeżdżamy do Pienzy i odrazu kierujemy swe kroki na łąki i pola znajdujące się nieco poniżej murów obronnych. Kierunek Agriturismo Terrapille. Jakieś 900 m od parkingu przy szutrowej białej drodze znajduje się miejsce w którym kręcono finałowe sceny Gladiatora z Russellem Crowe w roli głównej.
 |
| gladiator |
 |
| gladiatorka |
 |
| young gladiator |
Stanęliśmy w polu wypatrując oczyma Maximusa jego żony i syna. Kawał fajnej filmowej historii napisanej na zwykłym toskańskim polu.
 |
| zachwycające uliczki |
 |
| niby takie same |
 |
| a jednak inne:) |
Po filmowych emocjach trafiamy do Pienzy. Na wstępie powiem Wam że Pienza w naszym rankingu miast i miasteczek toskańskich znajduje się w ścisłej czołówce. Tak jak większość tego typu miast nie jest ono wielkie. I w tym tkwi klimat. Niepowtarzalny. Samo centrum znajduje się na liście światowego dziedzictwa UNESCO.
 |
| mnóstwo kwiatów |
Dumnie pręży swe oblicze katedra z 1462 r. Kolejna atrakcja to Palazzo Piccolomini, pałac z czasów renesansu czy Palazzo Borgia w którym znajduje się muzeum. Boczne uliczki zachwycają ciszą i bogactwem kwiatów w przydomowych ogrodach.
 |
| Pienza i jej centrum na światowej liście UNESCO |
 |
| katedra |
Następnie swoje kroki kierujemy w głąb Parku Narodowego Val d’Orcia. Raj dla miłośników drzew cyprysowych i fascynujących podjazdów wklejonych między te wszystkie aleje.
 |
| jedno z Pallazzio |
 |
| widok z murów obronnych |
Dzięki wpisowi z bloga italia-by-natalia.pl w którym to znalazłem subiektywną listę najpiękniejszych cyprysowych dróg w Toskanii, będąc tak blisko grzechem było nie zobaczyć choćby kilku z nich na własne oczy. Niestety od czasu do czasu mżyło co nieco utrudniało penetrację ale tym sposobem trafiliśmy do przepięknego miasteczka Monticchiello. Jakież mieliśmy szczęście gdyż w tym oto miejscu odbywały się dwudniowe Slow Flowersfest.
 |
| Montichciello |
Tysiące różnych kwiatów wtopionych w każde miejsce. Goździki, róże, tulipany i inne cudownie kolorowe kwiaty. Nie sądziłem że i mi się spodoba. A sama droga do Monticchiello to sprężynka która robi niesamowite wrażenie lecz trzeba tam trafić. Nam się nie udało. Może inaczej.
 |
| Nawet trawy zachwycały |
 |
| nie widać tego efektu |
Było sporo sugestii i powoli wkradała się nuda u naszych dzieci. Niemniej na w/w blogu jest dokładnie podane miejsce skąd można trafić i pstryknąć „to” ujęcie. Namawiam wszystkich tych którzy będą w pobliżu gdyż warto od czasu do czasu zjechać z drogi i stanąć z zachwytem, zrobić kilka ujęć. Ja gwarantuję że każde z nich będzie albo dobre albo bardzo dobre.
 |
| Slow Flowerfest |
Kolejny dzień powoli dobiegał końca. Kolejny bardzo udany i bogaty w wizualne obrazy dzień. Ja jak zawsze zapraszam do czytania i oglądania zdjęć. Zachęcam do komentowania i odwiedzenia Toskanii.
Czus. Czołem. Do następnego.
